گفتم:خسته ام.گفتی : لاتَقنَطُوا مِن رَّحمَهِ اللهِ= از رحمت خدا نا امید نشید(زمر/53)

گفتم : هیچکی نمی دونه تو دلم چی میگذره.گفتی: اَنَّ اللهَ یَحُولُ بَینَ المَرءِ وَ قَلبِهِ=خدا حائل است بین انسان و قلبش (انفال/24)

گفتم : تو این دنیا کسی رو ندارم .گفتی : نَحنُ اَقرَبُ اِلَیهِ مِن حَبلِ الوَرید=ما از رگ گردن به انسان نزدیک تریم(ق/16)

گفتم:ولی انگار اصلاً منو فراموش کردی! گفتی: فَاذکُرُنِی اَذکُرکُم = منو یادکنید تا یاد شما باشم(بقره/152)

گفتم:تا کی باید صبر کرد؟ گفتی: وَ ما یُدرِیکَ لَعَل السَاعَهَ تَکُونُ قَرِیباً = تو چه میدونی شاید موعدش نزدیک باشه(احزاب/63)

گفتم: تو بزرگی و نزدیکت برای من کوچک خیلی دوره ! تا اون موقع چیکار کنم؟ گفتی: وَ اتبع مَا یُوحی اِلَیکَ وَ اصبِر حَتَی یَحکُمَ اللَه = کارهایی که بهت گفتم انجام بده و صبرکن تا خدا خودش حکم کنه(یونس/109)

گفتم: خونسردی ! تو خدایی و صبور ! من بنده ات هستم و ظرف صبرم کوچک...یه اشاره کنی تومه! گفتی: عَسَی اَن تُحِبُوا شَیاً وَ هُوَ شَرٌ لَکُم = شاید چیزی که تو دوست داری به صلاحت نباشه(بقره/216)

گفتم:انا عَبدُکَ الضَعیفُ الذَلِیل... اصلاً چطور دلت میاد؟ گفتی: اِنَ اللَهَ بِالناسِ لَرَءُفٌ رحِیمٌ = خدا نسبت به همه مردم – نسبت به همه مهربونه(بقره/143)

گفتم: دلم گرفته.گفتی: بِفَضلِ اللَهَ وَ بِرَحمَتِهِ فَبِذالِکَ فَلیَفرَحُوا = ( مردم به چی دل خوش کردن؟!) باید به فضل و رحمت خدا شاد بود.

گفتم: اصلاً بی خیال ! تَوَکَلتُ عَلَی اللَه.گفتی: اَنَ اللَهَ یُحِبُ المُتَوَکِلیِن = خدا اونایی رو که توکل می کنن دوست داره(آل عمران/159)

گفتم: خیلی چاکریم ! ولی اینبار ، انگار گفتی: حواست رو خوب جمع کن ! یادت باشه که: وَ مِنَ النَاسِ مَن یَعبُدُ اللَهَ عَلی حَرفِ فَاِن اَصابَهُ خَیرٌ اَطمَأن َ بِهِ وَ اِن اَصابَتهُ فِتنَهٌ اَنقَلِبَ عَلی وَجهِهِ خَسِرَ الدُنیَا وَ الآخِرَه = بعضی از مردم خدا رو فقط به زبون عبادت می کنن.اگه خیری بهشون برسه، امن و آرامش پیدا می کنن و اگه بلایی سرشون بیاد تا امتحان شن ، رو گردون میشن.